ناگفته ای درباره سرنوشت حاج احمد متوسلیان / رباینده دیپلمات های ایرانی که بود و کجاست؟! +عکس

به گزارش بولتن نیوز، حمید داودآبادی نوشت:

چه کسانی نخواستند حاج احمد برگردد؟!

خاطره ای که 22 سال است بغضش دارد گلویم را می خراشد و امسال، بالاجبار و یک بار برای همیشه، میگویم.

هرچند که می دانم خیلی به ضررم تمام خواهد شد!هرچه که بد شود، از غربت و مظلومیت 35 ساله حاج احمد متوسلیان، کاظم اخوان، تقی رستگار و سیدمحسن موسوی که بیشتر نیست!

اللهم فک کل اسیر
خرداد 1374، همراه حسین عزیزی رفته بودیم لبنان.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از روزها رفتیم طرف بعلبک تا چندتایی از دوستان قدیمی ام در بعلبک را پیدا کنم.
از شانس خوبم، برادر یکی از آنها را به نام "حمیّه" گیر آوردم ولی خودش نبود. طبق مهمان نوازی لبنانیها، به زور ما را به خانه اش برد و شب را مهمان آنها بودیم. خانه ای کوچک و شدیدا فقیرانه، ولی به یهترین نحوی از ما پذیرایی کرد و انصافا چیزی کم نگذاشت.
حمیه از اعضای رده بالای "جنبش امل" بود و من با برادر کوجکتر او "اکرم حمیه" تابستان سال 62 در مقر امام مهدی (عج) بعلبک بودم و اتفاقا عکسهایم را هم آورده بودم.

در بین گپ و گفت، حرف کشید به چهار گروگان ایرانی. وقتی گفتم: "یکی از اهدافم در این سفر این است تا ردی از آنها پیدا کنم"
حمیه چشمانش گرد شد و گفت:
"اتفاقا یکی از افراد اصلی که در ربودن آنها دست داشته، الان در بیروت یک تعمیرگاه بزرگ اتومبیل دارد." از خوشحالی نمی دانستم چه بگویم. وقتی فهمیدم او "روبرت مارون حاتم" معروف به "کبرا"، (محافظ شخصی "ایلی حبیقه" فرمانده پست بازرسی "حاجز برباره" بیروت، محل اسارت گروگانها) فردی است که شخصا حاج احمد متوسلیان را دستگیر کرده، زبانم بند آمد.
دیگر تحمل ماندن نداشتم. وقتی پرسیدم: چگونه می شود او را دید؟
گفت: "راستش من خودم نمی دانم او کجاست، ولی یکی از نیروهای اطلاعات سازمان امل دقیقا او را شناسایی کرده و محلش را بلد است ولی یک مشکل دارد.

با تعجب پرسیدم مشکل چیست؟ که گفت:
"چون کبرا از مسئولین رده بالای وحشی و جنایتکار فالانژها بوده، لو دادن او خیلی خطر دارد. برای همین او مبلغی پول می خواهد. پول را هم بعد از این که شما رفتید سراغ او و مطمئن شدید خودش است، می گیرد."
مبلغ را که گفت، آن زمان به پول ما می شد "دو میلیون تومان". نماز صبح را که خواندیم، یک ماشین گرفتیم و تخته گاز رفتیم بیروت. اعصاب نداشتم. اضطراب وجودم را گرفته بود. نمی دانستم چطوری با کسی که حاج احمد متوسلیان را ربوده، روبرو شوم. و چه کنم؟

همان اول صبح، رفتم سراغ آقا رضا از دوستان حاج احمد. داخل اتاق که شدم مشغول خوردن صبحانه بود. تعارف کرد که بنشینم. دستپاچه گفتم: "آقا رضا ... آقا رضا .... بگو چه خبری دارم؟"
با تعجب پرسید: چی؟
با ذوق و شوق فراوان که به تته پته افتاده بودم، گفتم:
"حاج احمد ... رفیقتون ... از اون خبر گیر آوردم." لقمه در دستش ماند. چشمانش گرد شد. گفت: "از حاج احمد؟ چه خبری گیر آوردی؟ از کی؟ کجا؟"
که قضیه را تعریف کردم و گفتم که عامل اصلی ربودن حاجی در همین بیروتِ یک وجبی است. فکرش را بکن آن نامرد خبیث الان دارد در تعمیرگاه خود کار می کند و بغل گوش ما زندگی راحت!

سرش را برد در ظرف غذا، لبخندی تلخ زد و گفت: "خب. حالا بشین صبحونت رو بخور."
فکر کردم دارد شوخی می کند! با تعجب گفتم: "آقا رضا، حاج احمد. اونی که دزدیدنش."
و باز خندید و گفت: صبحونه چی می خوری؟ فول یا حُمُص؟
اصلا نپرسید کجاست و کیست و کی این اطلاعات را به شما داده.

یکی دو ساعت بعد که احساس کردم حالش بهتر شده، گفتم: "آقا رضا، نمی خوای یه فکری بکنی و با کسی مطرح کنی که یه جوری بریم ببینیم این یارو کجاست و چیکار می کنه و چه خبرهایی از حاج احمد و بقیه داره."
فقط خندید.

چند روز بعد، ناامید و خسته، شکسته و عصبانی، از لبنان برگشتیم ایران.
بعدها شنیدم "روبرت مارون حاتم" معروف به "کبرا" عامل اصلی ربایش چهار گروگان ایرانی در تیر ماه 1361 در حاجز برباره، چون از طرف دستگاه قضایی لبنان به جرم جنایات بیشمارش تحت تعقیب بوده، از لبنان گریخته و به کانادا رفته است!
حمید داودآبادی
13 تیر 1396
35 سال پس از آن فاجعه تلخ و فراموش نشدنی

شرح عکس: "حمیّه" از فرماندهان جنبش امل که سعی می کرد صورتش در عکس معلوم نشود. حمید داودآبادی – حسین عزیزی خرداد 1374 لبنان - بعلبک

منبع: بولتن نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۰۰۲۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناگفته‌هایی درباره سهم کشورمان از یک میدان گازی در شمال خلیج‌فارس

در روز‌های گذشته دوباره بحث میدان آرش داغ شد. ماجرا از این قرار بود که کویت و عربستان مناقصه توسعه این میدان را برگزار و هدف‌گذاری کرده‌اند روزانه ۸۰۰میلیون فوت مکعب گاز از این میدان برداشت و فرآورش شود.

آن‌طور که در خبرها آمده این قرارداد‌ها تحت هدایت و نظارت شرکتی مشترک به نام «الخلیج» است که عربستان و کویت تاسیس کرده‌اند تا به صورت مشترک و واحد، به برداشت از میدان گازی آرش مشغول شوند. در کنار این موضوع، کنار گذاشتن ایران نیز مطرح شد که پیگیری جام‌جم نشان می‌دهد چنین موضوعی صحت ندارد. درباره ناگفته‌های میدان گازی آرش گزارشی تهیه کرده‌ایم که مشروح آن در ادامه آمده است. 

کویت و عربستان معتقدند ایران در میدان گازی آرش سهمی ندارد و این دو کشور عربی باید نسبت به توسعه آن اقدام کنند. نکته قابل توجه اینجاست که ایران تنها کشوری است که در میدان گازی آرش چاه حفر کرده و آن‌طور که مسئولان وزارت نفت پیشتر اعلام کرده‌اند، آماده نصب دکل حفاری در این میدان گازی هستند.

ایران همچنین اعلام کرده از حق قانونی خود در این زمینه کوتاه نمی‌آید و ثبت شرکت برای برداشت از این میدان، حق خاصی را به کشور‌های دیگر نمی‌دهد. سال گذشته هم وزرای نفت دو کشور کویت و عربستان از اقدامات ایران در میدان گازی آرش اعلام نارضایتی کرده بودند. آنها همچنین گفتند آرش، یا به قول کشور‌های حاشیه خلیج فارس میدان «الدره» ثروت طبیعی عربستان و کویت است و هیچ‌کدام از طرف‌ها تا ترسیم مرز‌های دریایی حق برداشت ندارند. نکته دیگر اینجاست که عربستان و کویت در حال اغراق در میزان ذخایر میدان گازی آرش هستند تا بهره‌برداری از آن را توجیه‌پذیر‌کنند. 

آرش، کشف ایران است 

چندی پیش محمد دهقان، معاون حقوقی رئیس‌جمهور درباره اختلاف ایران و کویت در میدان گازی آرش، اظهار کرد: ما همچنان مثل گذشته حرف‌مان این است که باید این موضوع را با مسالمت حل کنیم. آرش یک میدان گازی و نفتی است که بخشی از آن متعلق به ما است. ما مرز دریایی با کویت نداریم، اما آن میدان را ما کشف کرده و چندین سال پیش در آنجا چاه زده‌ایم ولی به خاطر این‌که بین ما و کویت و همسایگان چالشی ایجاد نشود، تا الان از آن استفاده نکرده‌ایم. وی با بیان این‌که معتقد به برداشت یکپارچه از میدان آرش هستیم تا برداشت صیانتی از آن صورت گیرد، تاکید کرد: تاالان کویت نظرسازنده‌ای نداشته است و با عربستان توافقی کرده‌اند، چون بخشی از این میدان در آب‌های عربستان است ودنبال برداشت مشترک هستند. ما همچنان معتقدیم میدان آرش مشترک بوده و دنبال یکپارچه‌سازی هستیم ولی اگر قرار باشد که کویت از میدان برداشت داشته باشد، ماهم برداشت خودراآغاز می‌کنیم. 

پرونده روی میز وزارت خارجه ایران

وزیر نفت با تاکید بر این‌که ایران درباره میدان گازی آرش تأمین حقوق و منافع خود را پیگیری می‌کند، گفت: چنانچه تمایلی به تفاهم و همکاری وجود نداشته باشد، ایران حقوق، منافع، بهره‌برداری و اکتشاف از منابع یادشده را در برنامه خود قرار می‌دهد و هیچ‌گونه تضییع حقوق خود را برنمی‌تابد. 

جواد اوجی با بیان این‌که ایران همواره از حل و فصل دوستانه مسائل مرزی و دریایی با همسایگان پشتیبانی می‌کند، افزود: میدان گازی آرش در مرز مشترک آبی ایران و کویت واقع شده و این میدان میان سه کشور ایران، کویت و عربستان مشترک است. 

ماجرا از این قرار است که مقامات این دو کشور عربی معتقدند که ایران سهمی ندارد که البته وزارت خارجه ایران نسبت به این موضوع واکنش نشان داده است. 

در همین حال سخنگوی وزارت خارجه گفت: صدور بیانیه‌های تکراری و طرح ادعای یک‌جانبه از منظر حقوقی هیچ حقی برای دولت کویت ایجاد نخواهد کرد و به مقام‌های این کشور توصیه می‌کنیم از تکرار توسل به روش‌های بی‌حاصل سیاسی و رسانه‌ای در ارتباط با موضوع حقوقی و فنی میدان مشترک آرش خودداری کنند. 

ناصر کنعانی در پاسخ به تکرار ادعای یک‌جانبه کویت درباره میدان آرش در بیانیه پایانی سفر امیر کویت به مصر، ضمن مردود دانستن این ادعا، تکرار این ادعا‌های یک‌جانبه و بی‌اساس از سوی طرف کویتی را مایه تأسف دانست. وی ضمن تأکید بر حق جمهوری اسلامی ایران در این میدان مشترک براساس حقوق تاریخی و سوابق مذاکرات فیمابین گفت: همانند قبل، از طرف کویتی برای دستیابی به توافقی پایدار که مبتنی بر همکاری‌های دوستانه و منافع مشترک باشد، دعوت می‌کنیم. کنعانی تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران همواره با اعتقاد به اصل حسن نیت، تعاملات منطقه‌ای را رصد می‌کند و از دولت‌های ثالث می‌خواهد در مسیر تحقق عینی اصل حسن نیت و ارتقای روابط و همکاری‌ها گام بردارند. 

تاریخچه حفر چاه توسط ایران

سید مهدی حسینی، معاون اسبق امور بین‌الملل وزارت نفت چندی پیش گفته بود، با توجه به مشخص نشدن خط مرزی در این منطقه و اثبات وجود مخازن هیدروکربوری در آنجا، ایران در سال ۷۸ درخواست خود برای تعیین خط مرزی را به شورای عالی خلیج فارس برد و با توجه به مصوبه این شورا، ایران توانست در سال ۷۹، روی خط مرزی فرضی، حفاری انجام دهد و ثابت کرد که این میدان مشترک است. حسینی تاکید کرد: در آن زمان با آغاز فعالیت‌های ایران و حفر چاه در آن منطقه، حساسیت در کویت ایجاد شد، اما جواب خوبی داد و کویت آماده مذاکره برای تعیین خط مرزی شد. بعد از آن وزارت نفت کویت اعلام کرد که برای تعیین خط مرزی می‌آییم و آمدند.

منبع: جام جم

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی